کنترل ارتعاشات به کمک میراگر ضربه ای

مطالعات بسیاری بر روی سیستم‌ های پیوسته و ناپیوسته انجام شده است، اما سیستم‌های ارتعاشی در مدهای بالا به هنگام تشدید کمتر مورد مطالعه دقیق قرار گرفته‌اند. یکی از روش‌های مورد استفاده در سیستم‌های کنترلی، استفاده از کنترل کننده‌های جرمی غیرفعال ‌است و این کنترل‌ کننده‌ها طوری تنظیم شده‌اند تا فرکانس آن در حالت تشدید با سازه نوسانگر یکسان باشد. تحقیقات آزمایشگاهی و تحلیلی نشان می‌دهد که گروهی از میراگرهای غیرخطی به نام میراگر ضربه‌ای، عملکرد بهتری نسبت به خنثی‌ کننده‌ های ارتعاشی خطی، در کاهش نوسانات سازه‌ ها دارند. فاکتور اصلی تأثیرگذار در این نوع میراگرها جهت کنترل نوسانات، این است که نیروهای کوچک ایجاد شده توسط جرم‌های کمکی، با ایجاد اغتشاش در دامنه نوسانات سازه، موجب کاهش نوسانات شدید می‌ گردند. در این تحقیق پارامتر‌های کلیدی میراگر ضربه‌ ای مشخص شده ‌است. توده جرمی میراگر، طول مسافت حرکت، مقادیر ماکزیمم دامنه، از نکات مهم و قابل بررسی در تأثیر نقش میراگر ضربه‌ای می‌باشد و طراحی پارامترهای بهینه مدنظر قرار گرفته ‌است.